Amsterdam info@maroomen.nl

Nederlands-Indië / Indonesië

Mijn grootouders hebben jarenlang in Nederlands-Indië en Indonesië gewoond. Mijn vader bracht er een groot deel van zijn jeugd door. Mijn grootvader was er dokter en onderzoeker. Toch was het verre oosten niet echt een onderwerp van gesprek bij ons thuis. Dat kwam natuurlijk door die oorlog. De hele familie heeft die in kampen doorgebracht. En natuurlijk doordat ze hoe dan ook een kolonie overeind hadden helpen houden. Niet echt iets om trots op te zijn, to put it mildly. Zeker niet achteraf.

Om mijn vader niet te hoeven lastig vallen met ingewikkelde vragen en toch meer over die achtergronden te weten te komen, schreef ik een verhaal over tweede generatie jappenkampslachtoffers. Het werd gepubliceerd in de Groene Amsterdammer en in Icodo. Het is nog immer actueel.

Niet zeuren – tweede generatie jappenkampslachtoffers

Dankzij de verhalen die ik verzamelde voor het boekje Welkom in Holland, over de periode dat kamp Westerbork een opvangkamp was voor Indische Nederlanders, begreep ik dat het verhaal van mijn grootouders en vader ook wel heel erg groot is, en ingewikkeld, om zo maar op een achternamiddag te kunnen vertellen.

Welkom in Holland!Welkom in Holland - Schattenberg

Wordt vervolgd dus. Wellicht komen er meer verhalen over dat verleden.

Ja dus, kijk bij Missievaders.

Dit schreef Miriam Notenboom over Missievaders op facebook:

“Vorige week was ik bij de boekpresentatie van ‘Missievaders’, de door mijn vriendin en collega Mar Oomen geschreven geschiedenis van twee katholieke tropenartsen in verschillende tijdsgewrichten; haar grootvader en haar vader. Het is een prachtig boek geworden. Het is niet alleen een verhaal over de missie, maar ook over het maatschappelijk betrokken katholicisme in Nederland, over familietradities en familietragedies en natuurlijk over de ongemakkelijke omgang met een koloniaal verleden. Een oom van Mar zei tijdens de presentatie dat ‘Missievaders’ laat zien ‘hoe mensen met idealen niet altijd een ideaal leven leiden’. Dat vond ik treffend en mooi verwoord.”

Jos Palm noemt het op facebook een “belangrijk boek over onze illusie de wereld met enige pressie onze God, ons geloof en onze gezondheid te schenken. Haar grootvader en vader waren missieartsen die werden ingehaald door de geschiedenis. Een familiedrama en welbeschouwd een koloniaal en cultureel drama.”