Boeken en andere grote projecten
Het meest recente grote project ligt inmiddels in de winkel; Missievaders heet het, en het is Een familiegeschiedenis van katholieke wereldverbeteraars. Uitgegeven door Atlas Contact.
Mijn grootvader stapte in 1933 met zijn gezin op een boot vol missionarissen en missiezusters naar Nederlands-Indië om daar met de Zusters van Jezus, Maria en Jozef verschillende ziekenhuizen op te bouwen. Mijn vader vloog in 1958 met vrouw en kind in een Raptim-vliegtuig vol religieuzen naar Tanzania om ziekenhuizen te helpen bouwen, zieken te genezen en verplegers en verpleegsters op te leiden in ziekenhuizen van de Witte Paters, de broeders van St. Joannes de Deo en de Zusters Onder de Bogen.
Vlak voor en na de Tweede Wereldoorlog was Nederland het grootste missieland ter wereld. Van alle missionarissen in de wereld (priesters, fraters, broeders, zusters en leken) kwamen in verhouding de meeste uit Nederland. Het was de tijd van het Rijke Roomsche Leven en ‘Het Groote Missieuur’.
Maar toen mijn familie zich in de jaren zestig weer in Nederland vestigde, was alles anders. Het enthousiasme waarmee mijn grootvader en vader waren uitgezwaaid, was helemaal verdwenen. ´Missie´ was een beladen begrip geworden. En de landen die zij hadden willen helpen, hoefden hen ook niet meer, ten minste, niet meer als hulpverleners en missionarissen in het voetspoor van de voormalige overheerser.
In deze familiegeschiedenis vertel ik het verhaal van mensen die met de beste bedoelingen de wereld in trokken om ´onderontwikkelde volken te helpen en te beschaven´en daarbij ingehaald werden door de geschiedenis.
Het boek vertelt hoe de familie telkens haar ideaal probeerde bij te stellen aan de veranderende omstandigheden in de koloniale en neokoloniale wereld en hoe dat ideaal uiteindelijk niet meer te handhaven was. En wat voor verdriet en ontreddering dat opleverde. Zoals een vriend van mijn vader met eenzelfde achtergrond over hun terugkomst in Nederland het onder woorden bracht: ‘Ik zat achter je in de bus en aan je houding en schouders voelde ik wat ook in mij leefde. Crisis, brokstukken, pijn, eenzaamheid, wanhoop, diepe duisternis. We waren terug in ons tranendal. Terug in de kou, duisternis, terug in de rat-race van carrière zonder doel over de horizon, zonder Toekomst over deze Toekomst.’
Kijk ook hier voor meer informatie over Missievaders.
Andere grote projecten:
Geloven in de Bijlmer – Over de rol van religieuze groeperingen 
Dit boek is een logisch vervolg op ‘Geloven in de Bijlmer’. We volgen vijf gelovige migranten intensief bij hun religieuze praktijken. En onderzoeken welke rol het geloof speelt in hun leven. Het boek is gefinancierd door het Tropeninstituut en het Fonds voor Bijzondere Journalistieke Projecten.
Voormalig Kamp Westerbork diende na de oorlog behalve als gevangenis voor NSB’ers ook als opvangkamp voor mensen die uit Nederlands-Indië naar Nederland kwamen. Dit boek vertelt hoe het was om in Nederland aan te komen en wéér in barakken te moeten wonen. 